ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Ανοιχτή Επιστολή στην ηγεσία του υπουργείου παιδείας

 «Κραυγή αγωνίας από την εκπαιδευτική κοινότητα: Τα σχολεία μας ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ χωρίς εκπαιδευτικούς….»

Η νέα ηγεσία του υπουργείου παιδείας, μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, προχώρησε στην πολυαναμενόμενη α’ φάση πρόσληψης αναπληρωτών σε δασκάλους και νηπιαγωγούς. Μόνο που ξέχασε να υπολογίσει πόσες είναι οι συνολικές ανάγκες των σχολείων μας…. Σε μια πρωτοβάθμια εκπαίδευση με πάνω από 14.000 περίπου κενά  (συνολικά όλων των κατηγοριών των εκπαιδευτικών σε γενική και ειδική αγωγή) που από αυτά περίπου οι 2.000 θέσεις είναι νηπιαγωγών και οι 5.000 δασκάλων της γενικής αγωγής, προσλαμβάνει μονάχα 2.579 δασκάλους και νηπιαγωγούς. Δηλαδή με την α φάση πρόσληψης αναπληρωτών καλύφθηκε μονάχα το 18 % των συνολικών αναγκών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και περίπου το 37% των αναγκών σε δασκάλους και νηπιαγωγούς.

ΣΙΓΕΙ ΤΟ ΚΟΥΔΟΥΝΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ - ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΕΝΩΤΙΚΗ ΕΚ-ΚΙΝΗΣΗ

Η νέα σχολική χρονιά ξεκινά με:

·         Χιλιάδες κενά στα σχολεία μας (πάνω από 13.000 μόνο στην Α/βάθμια εκπαίδευσης),

·         Εκατοντάδες σχολεία κλειστά, ειδικά στην νησιωτική-ηπειρωτική Ελλάδα και γενικότερα στην ύπαιθρο.

·         Διαβεβαίωση για κάλυψη, ούτε στο μισό, των κενών σε αναπληρωτές (περίπου 12.000 πιστώσεις λένε ότι έχουν εξασφαλίσει μέσω ΕΣΠΑ),

·         Καμία διαβεβαίωση για εξασφάλιση πιστώσεων τακτικού προϋπολογισμού (για να ανοίξουν πρωινά τμήματα),

·         7.000 “αναμνήσεις” (εξαγγελία για διορισμούς της προηγούμενης κυβέρνησης) και ελπίδες για κάλυψη των απαραίτητων αναγκών των σχολείων μας,

ΙΣΧΥΡΟ ΜΗΝΥΜΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ - ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΔΕΘ

Συναδέλφισσα, Συνάδελφε,

οι πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις επιβεβαίωσαν, δυστυχώς, τη θέση πως οι κυβερνήσεις της τελευταίας πενταετίας αδυνατούν να καθοδηγήσουν τη χώρα στην έξοδο από την πολυεπίπεδη κρίση, οικονομική και κοινωνική, ακολουθώντας την πεπατημένη της υποταγής και της υποθήκευσης του μέλλοντός μας. Οι μνημονιακές επιλογές της τελευταίας πενταετίας, απότοκο των πολιτικών επιλογών διακυβέρνησης που ακολούθησαν Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ. επί δεκαετίες, υιοθετήθηκαν και από την κυβέρνηση της ‘’αριστεράς’’. Στο όνομα της δημοσιονομικής κατάρρευσης υπεγράφη νέο επαχθές μνημόνιο συρρίκνωσης της οικονομίας, παράλληλα όμως και της δημοκρατίας. Επικοινωνιακοί συμβολισμοί, ρητορείες, λεονταρισμοί και σουρεαλιστικοί τακτικισμοί επιβεβαίωσαν το έλλειμμα πολιτικού και κοινωνικού οράματος.